İstanbul'da Bir Zürafa
Sunay Akın'ın deneme türündeki eserlerinden biri olan "İstanbul'da Bir Zürafa", adından da anlaşılacağı gibi, İstanbul'un tarihi ve kültürel dokusunu şehrin sakinleri olan hayvanlar üzerinden anlatan, ilginç ve kısa hikâyelerden oluşan büyüleyici bir kitaptır.
Kitap, 1823 yılında II. Mahmut döneminde, Mısır Valisi Mehmet Ali Paşa'nın padişaha hediye olarak gönderdiği bir zürafanın İstanbul Limanı'na gelişiyle başlar ve bu olayın etrafında gelişen komik, şaşırtıcı ve düşündürücü olayları merkezine alır. Özellikle padişahın yakın çevresinden olan Küpeli Abdi Bey'in zürafadan duyduğu büyük korku ve bu korkunun sonucunda ortaya çıkan efsanevi bir söz; "Ahret hakkını helal eyle efendimiz. İlk menzilimiz ecel beşiğidir. İşte bindim gidiyorum.
Elveda," ile başlayan ve halk arasında "Bindik bir alamete, gidiyoruz kıyamete" şeklinde yayılan ifadenin kaynağını bu tarihi anekdota bağlaması, Akın'ın anlatımındaki ustalık ve detaylara verdiği önemi gözler önüne serer. Ancak kitap sadece bu meşhur zürafa hikayesiyle sınırlı kalmaz; yaralı balinalardan deniz kıyısındaki fok balıklarına, Kız Kulesi'ndeki köpekbalıklarından İstanbul'un tarihi boyunca yaşanan hüzünlü hayvan katliamlarına kadar pek çok farklı olayı ve canlıyı konu edinir.
Akın, yalın ve akıcı üslubuyla bu hayvan hikayelerini, edebiyat, tarih ve toplumla iç içe örerek, İstanbul'un sadece insanlar için değil, tüm canlılar için nasıl bir yaşam sahnesi olduğunu gösterir. "İstanbul'da Bir Zürafa", okuyucuyu hem gülümseten hem de düşündüren, büyük bir bilgi birikimi ve empatiyle yazılmış, şehrin arka planda kalan rivayetlerini aydınlatan eşsiz bir öykü kitabıdır.
|
